Latvieðu ìimenes

Ienākt Izveidot jaunu lietotāju

Uz sākumu » Citas lietas » Forumiešu pļāpas » tēma

Latvieðu ìimenes

Aizsāka A_G

Paplašināti

Forumu saraksts Ziņu saraksts Jauna tēma

A_G

Latvieðu ìimenes
12.05.2008 16:04

PAR LATVIEÐU ÌIMENÇM DOMÂJOT

Maijs, kâ zinâms, ir mçnesis, kurâ mçs atzîmçjam Mâtes dienu un nedaudz vçlâk arî Ìimenes dienu. Ðinî sakarâ gribçtos aizdomâties par to, kâdas tad mûsdienâs ir latvieðu ìimenes? Uzreiz jâkonstatç, ka, salîdzinot ar gadus simts attâlu pagâtni, diezgan jûtami ir mazinâjies to skaitliskais sastâvs. Ar to es domâju ne tikai bçrnu skaitu ìimenç (ðis skaitlis ir mazinâjies visâs t.s. civilizçtajâs valstîs, un tam par iemeslu diemþçl ir tieði materiâlâs labklâjîbas augðana – ïaudis vairs neuztraucas par savâm vecumdienâm, ir pârliecinâti, ka tâs bûs pietiekami nodroðinâtas ar pensiju, un lîdz ar to bçrnu un mazbçrnu atbalsts nebûs nepiecieðams. Citâdâk bija laikos, kad pensiju tikpat kâ neviens nesaòçma, tâpçc bezbçrnu ïaudîm vecumdienas nâcâs pavadît nabagmâjâs.), bet ìimenes locekïu skaitu kopumâ. Kâ zinâm no mûsu tautas dainâm, jau izsenis mûsu senèi draudzîgi dzîvoja zem viena jumta trijâs paaudzçs – vecâki, bçrni, mazbçrni – katram bija sava vieta un loma saimes mâjâ, neviens tâs loceklis nebija lieks un neviens arî netika atstumts, bet grûtajos brîþos „visi bija par vienu un viens par visiem”. Tieði ìimenes arî bija tas Latviskuma avots, kas ïâva saglabât Latvieðu valodu un kultûru laikâ, kad nebija ne skolu, ne grâmatu mûsu dzimtajâ valodâ. Ne jau tikai mûsu, arî daudzâm citâm mazajâm, apspiestajâm tautâm bija tâpat. Tâdçï kosmopolîti, cionistu-masonu loþu locekïi, kuru mçríis ir iznîcinât pçc iespçjas vairâk valstu un tautu, radot lielu, pârnacionâlu finanðu impçriju ar Pasaules valdîbu, 20.gadsimta laikâ, seviðíi otrajâ pusç, sâka aktîvi censties degradçt ìimenes jçdzienu, propagandçt, ka bçrniem noteikti jâdzîvo atseviðíi no vecâkiem, nav „jâiejaucas” (lasi – jâsadarbojas, jâpalîdz) citam cita dzîvç...utt. Kâ pozitîvs piemçrs tika minçti bagâti, turîgi ïaudis, kas nedod naudu savai atvasei biznesa uzsâkðanai, bet liek tai to nopelnît paðai...u.tml. Dabiski, ka ðâdi audzinâts cilvçks, nesaòçmis mîlestîbu un atbalstu no saviem vecâkiem mazotnç, neko viòiem arî nedos pretî tad, kad tie bûs kïuvuði veci un vârgi, nerûpçsies par tiem, bet gan nogrûdîs tos pansionâtâ, apciemojot ne bieþâk kâ reizi gadâ un reizçm pat ar nepacietîbu gaidot, kad tad beidzot saòems ziòu no aprûpes iestâdes, ka jâbrauc miruðais tuvinieks apglabât. Cilvçkam, kuram nav dârga sava ìimene, ïoti âtri kïûst vienaldzîga arî viòa tauta un valsts, viòam kïûst pilnîgi vienalga, kur dzîvot, kâdai tautai un kultûrai piederçt, vienîgais, kas viòu uztrauc, ir viòa naudas maka biezums. Lûk, ðâdus radîjumus paðlaik cenðas producçt arî Latvijâ mûsu varturi, un diemþçl jâatzîst, ka ne bez panâkumiem. Paskatieties apkârt, cik daudziem jûsu paziòâm, radiem bçrni ir kaut kur ârzemçs (ne tikai varenplaðajâ ES, bet arî ASV, Kanâdâ, Austrâlijâ...utt.), ar vecâkiem neredzas gadiem ilgi, labi, ja reizi mçnesî piezvana vai atsûta kâdu tîmekïa „mçstuli”! Un ðie ïautiòi bieþi vien nemaz par to nepârdzîvo, taisni otrâdi, viòi lepojas ar savu „moderno”, „eiropeisko” dzîves modeli. Skaidrs, ka no ðâdâm ìimençm nâkuðie bçrni un mazbçrni bûs visîstâkie mankurti, bez mazâkâs savas valsts, tautas un varbût par rases piederîbas apziòas. Savukârt, viòu vecâki nesâks iebilst pret mûsu valsti pârpludinoðajiem ieklîdeòiem, jo „mans dçliòð (meitiòa) arî taèu tâds pats iebraucçjs vien ir, kas bûs, ja arî viòu vietçjie aborigçni sâks dzît ârâ no savas etniskâs dzimtenes?”.
Taèu ne jau tikai par mûsu valsti pametuðajiem latvietîðiem ir jâuztraucas. Tepat, mûsu vidû joprojâm dzîvojoðie arî daudzi nemaz nav labâki. Jaukto laulîbu skaits pçc PSRS sabrukuma diemþçl nebût nesamazinâs, taisni otrâdi, tas vçl turpina pieaugt. Ja padomju okupâcijas laikâ letiòi pârsvarâ precçjâs ar krievvalodîgajiem (tas turpinâs arî vçl joprojâm), tad tagad modç nâkusi tieksme nogrâbt sev bagâtu (trûcîga latvieða izpratnç) ârzemnieku(-ci). Neviens vairs nepçta, kâda rase, tautîba, ticîba ir ðim cilvçkam, ka tikai bûtu biezais no Rietumiem. Tad varçs radu, draugu un kaimiòu priekðâ lielîties – re, mçs esam saradojuðies ar ârzemnieku! Un apkârtçjie viòus nenosodîs – nç, viòi raudzîsies ðajos noþçlojamajos ïautiòos ar skaudîbu: „Re, kâ viòam(i) paveicâs! Kâpçc mans dçls (meita) nevarçja bût viòa(s) vietâ?”.
Protams, arî mûsu varturi visâdi veicina ðos noziedzîgi nelietîgos procesus. Atgâdinâðu – pirmâs brîvvalsts laikâ bija norma likumdoðanâ – ja sieviete apprecas ar ârzemnieku, viòa zaudç LR pilsonîbu! Mûsu varneði, tâ vietâ, lai, likvidçjot dzimumu diskriminâciju, attiecinâtu ðo visnotaï pareizo un saprâtîgo (no nâcijas saglabâðanas viedokïa) likuma normu arî uz vîrieðiem, to nolemj likvidçt vispâr! Vçl jo vairâk – nesen kâds Daugavpils okupantu avîzes þurnâlistiòð V.Vereteòòikovs saòçma Latvijas Þurnâlistu Savienîbas balvu par to, ka aktualizçjis ðâdu problçmu: Latvijas pilsonis apprecçjis Krievijas pilsoni, kura saòçmusi îslaicîgâs uzturçðanâs atïauju Latvijâ, bet, lai saòemtu pastâvîgo uzturçðanâs atïauju, ðai jânokârto Valsts valodas eksâmens vismaz 1.”B” lîmenî. To ðî kategoriski nevçlçjâs darît („lai es, bûdama stâvoklî, apgrûtinâtu sevi ar aborigçnu mçles zubrîðanu!”), tâpçc ðai nâcâs maksât par dzemdîbâm vairâkus simtus latu. Ðis Vereteòòikovs to pasniedza kâ lielu netaisnîbu, un mûsu braðie deputâti tûlît veica izmaiòas likumdoðanâ – nu arî îslaicîgâs uzturçðanâs atïaujas îpaðniekiem visi medicînas pakalpojumi Latvijâ bûs par brîvu! Re, tâ mçs rûpçjamies par ieklîdeòiem un visiem spçkiem tuvinâm Latvieðu nâcijas galu! Un ko gan citu no mûsu varturiem varçja arî gaidît?
Kâ mums, Latvieðu Patriotiem, rîkoties ðâdâs situâcijâs, kâ mçìinât glâbt to, kas vçl ir glâbjams? Pirmais un galvenais, kas jâievçro – stingri un kategoriski jânosoda katrs mûsu draugs, tuvinieks un ìimenes loceklis, kas saradojas ar nelatvieti! (Visas rases un tautas ir labas, un tieði tâpçc to saplûðana un izzuðana nav pieïaujama! ) No ðâda cilvçka ir pilnîbâ jânorobeþojas, jâpârtrauc ar viòu jebkuri sakari, mûsu ìimenes nama durvîm tâdam îpatnim ir jâbût slçgtam! Saprotams, tas ir smagi – bûtîbâ pret dzîvu cilvçku sâkt izturçties kâ pret miruðu, taèu te jârîkojas kâ gangrçnas gadîjumâ: jânogrieþ kâja vai roka, lai neietu bojâ viss íermenis! Þçl bûs ðî nokaltuðâ zara, taèu vismaz viss dzimtas koks paliks dzîvs! Savukârt, mçìinot integrçt sveðu rasu un tautu pabiras mûsu vidû, mçs nonâksim pie tâ, ka ies bojâ gan mûsu dzimta, gan arî ðis sveðinieks zaudçs saikni ar savçjo, par ko, savukârt (gribçtos vismaz cerçt, ka tâ bûs!) skums viòa ìimenes locekïi. Paldies Dievam, mûsu tautas skaits vçl pagaidâm mçrâms miljonos, nevis simtos (kâ daþâm indiâòu ciltîm), un mums nav nepiecieðams iepludinât sveðas asinis, lai uzlabotu genofondu un novçrstu asinsgrçku! Interesanti atzîmçt, ka daudzviet Eiropâ, lîdztekus precîbâm ar galîgi sveðas rases un tautas îpatni, nereti tiek praktizçta arî otra, tikpat nevçlama parâdîba – ìimenes veidoðana asinsradinieku starpâ (brâlçni precas ar mâsîcâm, krustbçrni ar krustvecâkiem...utt.). To propagandç un veicina arî seriâli (kaut vai nosaukums Mana mîïâ mâsîca pats par sevi ir gana „daiïrunîgs”). Ðâdâs ìimençs bieþi mçdz dzimt kropli, defektîvi bçrni, ar daþâdâm fiziska un garîga rakstura novirzçm. Un tad atskan pretçja rakstura propaganda – mums „jâuzlabo asinis”, jâveido ìimenes ar nçìeriem, aziâtiem, semîtiem. Tâ, braucot no viena grâvja otrâ, nâcijas tiek degradçtas un iznîcinâtas. Mûsu senèi gan zinâja elementâro patiesîbu – nav jâprecas tuvu radinieku starpâ, taèu ìimene jâveido tikai un vienîgi no savas tautas pârstâvjiem!
Visbeidzot, kâ nenoliedzami negatîva parâdîba jâpiemin pçdçjâ desmitgadç izplatîjusies prakse veikt t.s. „ìimeòu apmaiòu”, kad bçrns no kâdas Latvieðu ìimenes dzîvo ârzemçs tâs valsts ìimenç, savukârt, bçrns no tâs ìimenes tiek audzinâts no Latvijas izbraukuðâ bçrna vietâ. Pret ðo cilvçku ir pienâkums izturçties kâ pret paða bçrnu, arî viòam savi audþuvecâki jâdçvç par „mammu” un „tçti”. Sâkumâ tâ ir kâ nevainîga spçlîte, kas ar laiku nereti var pârvçrsties bçdîgâ îstenîbâ. Jebkurâ gadîjumâ bçrnam tiek iepotçts, ka ìimene un vecâki nav nekas svçts un seviðís, ka var dzîvot praktiski jebkurâ pasaules vietâ un jebkurus cilvçkus dçvçt par saviem vecâkiem. Latvju Patriotiem bûtu jâieòem ïoti stingra nostâja ðai jautâjumâ, kategoriski noraidot ðâdu „apmaiòas ìimeòu” modeïus. Tâpat kaut kas ðausminoðs un pirms daþiem gadu desmitiem vispâr neiedomâjams ir t.s. sievu (vîru) maiòas ðovi, kad arî it kâ spçles ietvaros uz laiku ìimenes apmainâs savâ starpâ ar vîriem un sievâm (îpaði veicinot ðo maiòu starp daþâdu rasu un tautu cilvçkiem). Viduslaikos ðâdus „jokdarus”, kas iedroðinâtos tâdejâdi zaimot svçto laulîbas institûciju, nekavçjoties sodîtu ar nâvi, tâpat patlaban notiktu arî musulmaòu zemçs, no kurâm vismaz ðajâ jomâ mums noteikti bûtu jâòem piemçrs.
Latvieði, ja gribam lai mûsu tauta pastâv ðai drûmajâ globalizâcijas laikmetâ, tad vismaz pçdçjo, kas mums vçl ir atlicis – ìimeni – neïausim zaimot un nonievât!
PAR STIPRÂM, NACIONÂLÂM LATVIEÐU ÌIMENÇM LATVIJÂ CÎÒAI SVEIKS !!!

12.05.2008. blaa